Το ταξίδι της Ρεφλεξολογίας στον χρόνο.
Μολονότι ο όρος «Ρεφλεξολογία» (Reflexology), συνδέθηκε με τη θεραπευτική αυτή μέθοδο μόλις το 1976, οι ρίζες της μεθόδου χάνονται μέσα στο χρόνο. Η πρακτική αυτή, μέχρι να φτάσει στην σημερινή, πολύ εξελιγμένη μορφή της, ταξίδεψε στον χώρο και στον χρόνο. Πρόκειται για πρακτική με πολλές παραλλαγές, η οποία εξελίσσεται και θα συνεχίσει να εξελίσσεται στο μέλλον, κινούμενη πάντα γύρω από έναν βασικό άξονα- γνώση, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις.
Η βασική αρχή της Ρεφλεξολογίας, ήταν, είναι και θα είναι, ότι στα χέρια και στα πόδια, αντικατοπτρίζεται με ακρίβεια το ανθρώπινο σώμα και όλα τα όργανα από τα οποία είναι συντεθειμένο και πως ασκώντας πίεση ή μαλάσσοντας συγκεκριμένα σημεία μπορεί να επαναφέρει ο θεραπευτής το σώμα του πάσχοντος σε ισορροπία, να κάνει το ίδιο το σώμα «θεραπευτή» του εαυτού του.
Η Ρεφλεξολογία είναι εναλλακτική, θεραπευτική μέθοδος που απαλλάσσει ή ανακουφίζει το άτομο από τον πόνο, ενεργοποιώντας συγκεκριμένα σημεία του σώματος μέσω μαλάξεων και της πίεσης που ασκείται από τον θεραπευτή. Στηρίζεται στην επισταμένη παρατήρηση αιώνων και σε μελέτες, που συσχετίζουν διάφορα μέρη του σώματος με εσωτερικά όργανα, στα οποία θα μπορούσε κανείς να έχει πρόσβαση μόνο επεμβατικά ή φαρμακευτικά, στηριζόμενος μόνο στην δυτική ιατρική.
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, αποτελείται από διάφορα συστήματα οργάνων τα οποία συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους, αλληλεπιδρούν και εκτελούν όλες τις λειτουργίες. Κάπως έτσι ο άνθρωπος ζει και εξελίσσεται υγιής. Τι συμβαίνει όμως, όταν αυτός ο τέλεια σχεδιασμένος μηχανισμός, αποσυντονίζεται; Τότε είναι που ξεκινούν οι ενοχλήσεις και – σε πιο σοβαρές περιπτώσεις- οι ασθένειες.
Η Ρεφλεξολογία λοιπόν, ως θεραπευτική μέθοδος, στηρίζεται στην παραδοχή ότι το σώμα μας λειτουργεί με ενέργεια, η οποία το διατρέχει από την κορυφή ως τα νύχια, μέσω ενεργειακών καναλιών, τα οποία αντικατοπτρίζονται κυρίως στα άνω και κάτω άκρα μας. Υπάρχουν δηλαδή στα χέρια και στα πόδια, όπως επίσης και σε άλλα σημεία του σώματος (αυτιά, πρόσωπο κ.α), ζώνες και αντανακλαστικά σημεία που συνδέονται με κάθε όργανο του ανθρώπινου σώματος. Τα σημεία αυτά, όταν διεγείρονται, πιεζόμενα από τον θεραπευτή, ενεργοποιούνται, αποφορτίζονται και εν τέλει οδηγούν το σώμα να βρει την αρχική του ισορροπία.
Διάδοση στον Δυτικό Κόσμο
Το πώς διαδόθηκε η μέθοδος στη Δύση δεν είναι κάτι ξεκάθαρο. Σύμφωνα με τους μελετητές υπάρχει αφενός η θεωρία ότι η πρακτική πέρασε στην Ευρώπη μέσω της Αιγύπτου, κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι έφτασε στη Δύση μέσω του Μάρκο Πόλο και των ανδρών του, που ταξίδεψαν στην Κίνα την περίοδο των Μεγάλων Ανακαλύψεων. Κάποιοι άλλοι μελετητές εξέφρασαν την άποψη ότι πρακτικές που προσομοιάζουν στην ρεφλεξολογία, ασκούνταν από τους αρχαίους πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής και έτσι διαδόθηκε η μέθοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι παραπάνω θεωρίες δεν μπορούν να στηριχθούν με απτές αποδείξεις, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα.
Γέννηση της Σύγχρονης Ρεφλεξολογίας
Η συστηματική μελέτη και η εξέλιξη της μεθόδου του θεραπευτικού Μασάζ και της Ρεφλεξολογίας ξεκίνησε κατά τον 19ο αιώνα μ. Χ και μπορούμε να πούμε ότι συμβάδισε με τις μελέτες της συμπεριφοριστικής Ψυχολογίας και την ανάπτυξη των νευρολογικών επιστημών. Ο Dr. Wm.H. Fitzgerald, στις αρχές του 20ου αιώνα διατύπωσε τη θεωρία των «Ζωνών». Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, αν ένα σημείο του σώματος πάσχει, ο θεραπευτής μπορεί να παρέμβει και να σταματήσει τον πόνο ή την ανόχληση από κάποιο άλλο απομακρυσμένο σημείο του σώματος, αρκεί και τα δύο σημεία να βρίσκονται στην ίδια ζώνη.
Παρατήρησε με λίγα λόγια, την αντανακλαστική παρέμβαση. Αυτή η παρατήρηση αποτέλεσε τη βάση της σύγχρονης Ρεφλεξολογίας. Η θεωρία του Fitzerald βρήκε πολλά εμπόδια εκείνη την περίοδο, που προέρχονταν κυρίως από τους συναδέλφους του, δηλαδή από τα μέλη της ιατρικής κοινότητας. Μητέρα της σύγχρονης Ρεφλεξολογίας θεωρείται η Eunice Ingham, η οποία ξεκινώντας από την παρατήρηση ότι οι παλάμες και τα πέλματα είναι εξόχως ευαίσθητα σημεία του ανθρώπινου σώματος, απομόνωσε τα πόδια από τις άλλες περιοχές των ζωνών και χαρτογράφησε ολόκληρο το σώμα σε αντανακλαστικά σημεία στα πέλματα, μετωνομάζοντας την «Θεραπεία των Ζωνών» σε «Ρεφλεξολογία».
Οφέλη της Ρεφλεξολογίας
Η Ρεφλεξολογία, όπως αναλύσαμε και προηγουμένως, είναι μία ολιστική θεραπευτική μέθοδος, αντιμετωπίζει δηλαδή το ανθρώπινο σώμα ως ολότητα. Τα οφέλη που μπορεί να μας προσφέρει είναι ποικίλα και θα αναφέρουμε τα σημαντικότερα από αυτά. Μέσω της εφαρμογής πιέσεων και μαλάξεων στα άκρα, δημιουργείται υπεραιμία και βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος, ενώ ο ανοσοποιητικός μηχανισμός ενισχύεται και τονώνεται. Μία άλλη εφαρμογή της Ρεφλεξολογίας είναι η παύση ή η ανακούφιση από τον πόνο.
Μυικοί πόνοι, πόνοι των αρθρώσεων, πονοκέφαλος και ημικρανίες, πονόδοντος και ενοχλήσεις από διαταραχές στην διαδικασία της πέψης καταπραΰνονται. Σύμφωνα με άλλες μελέτες, η Ρεφλεξολογία, μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα ορμονικών διαταραχών και αναπνευστικών προβλημάτων, καθώς επίσης μέσω της συστηματικής θεραπείας μπορούμε να μειώσουμε τα επίπεδα άγχους και στρες.
ΠΗΓΗ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ-ΑΝΝΑ ΤΣΕΣΜΕΤΖΟΓΛΟΥ
