Ο Γ.Ι. Γκουρτζίεφ (1866-77; - 1949) ήταν ένας πνευματικός δάσκαλος Ελληνο-Αρμενικής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη (Gyumri) της σημερινής Αρμενίας. Μεγάλωσε στο Καρς του Καυκάσου, ενώ ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου (Κεντρική Ασία, Αίγυπτο, Ελλάδα) σε αναζήτηση σχολών πνευματικής γνώσης. Μαθητές του υπήρξαν σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Π.Ντ. Ουσπένσκυ, ο Maurice Nicoll, ο John Bennett, ο Thomas de Hartmann και αρκετοί άλλοι. Το 1922 ίδρυσε στο Παρίσι το Ινστιτούτο για την Αρμονική Ανάπτυξη του Ανθρώπου. Αν και το Ινστιτούτο δεν λειτούργησε για πολλά χρόνια, ο ίδιος δεν σταμάτησε να μεταδίδει τις γνώσεις του μέχρι και τον θάνατό του τον Οκτώβριο του 1949 στο Παρίσι.
Σε αυτό το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση, ένα μέρος από τις πρώιμες ομιλίες του Γ.Ι. Γκουρτζίεφ που δόθηκαν στη Μόσχα, στην Αγ. Πετρούπολη, στο Essentuki, στην Τιφλίδα, στην Κωνσταντινούπολη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Fontainebleau, στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο, μέσα σε ένα σχετικά ευρύ χρονικό διάστημα (1914-1931).
Σε αυτό το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση, ένα μέρος από τις πρώιμες ομιλίες του Γ.Ι. Γκουρτζίεφ που δόθηκαν στη Μόσχα, στην Αγ. Πετρούπολη, στο Essentuki, στην Τιφλίδα, στην Κωνσταντινούπολη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Fontainebleau, στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο, μέσα σε ένα σχετικά ευρύ χρονικό διάστημα (1914-1931).
