ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Στην εποχή μας, εποχή της εκλαϊκευσης του Αποκρυφισμού, ιδέες και γνώσεις που κάποτε κυκλοφορούσαν από το στόμα του Δασκάλου στο αυτί του προετοιμασμένου ηθικά και διανοητικά μαθητή, σήμερα συζητιούνται στα σαλόνια ακόμη και στα καφενεία.

Ιδέες όπως ο διαλογισμός και γνώσεις πρακτικές περί αυτού, σχολιάζονται ‘στο πόδι’. Οι προσωπικές απόψεις και πρακτικές απέχουν πολλές φορές ‘παρασάγγας’ από το ιερό αυτό σύστημα, ενώ η συμπεριφορά του ατόμου που λέει πως το εξασκεί, αποδεικνύεται εντελώς αντίθετη από εκείνη που η διαλογιστική τεχνική αυτοπροσδιορίζει.

Στον κόσμο μας υπάρχουν δύο τάσεις, οι οποίες και ξεχωρίζουν τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες. Η μία τάση είναι η πνευματική, αυτή που στρέφει τον άνθρωπο προς την παγκοσμιότητα και τη σοφία την κερδισμένη από τη συλλογική εμπειρία. Ενώ η άλλη είναι η υλική τάση, που έχει κέντρο το προσωπικό Εγώ και έχει επιδιώξεις προσωρινές, εγωιστικές και μόνο για την παρούσα ζωή. Σκοπός των επαναληπτικών ενσαρκώσεων πάνω στη γη είναι να μάθουμε να ξεχωρίζουμε αυτές τις δύο τάσεις και να υιοθετήσουμε τελικά την πνευματική.

Γι’αυτόν τον σκοπό, που είναι η υπαρξιακή μας τελειοποίηση, υπάρχουν οι Αρχάτ και οι Μύστες, και οι διδασκαλίες τους καθώς και οι τεχνικές που μας διδάσκουν, επιδιώκουν την ταχύτερη νοητική και πνευματική εκπαίδευσή μας. Ο Διαλογισμός είναι ένα πνευματικό σύστημα, μια πρακτική που χρησιμοποιεί ως πειραματικό εργαστήρι τον ίδιο τον άνθρωπο και του οποίου αποστασιοποιώντας τα προσωπικά στοιχεία, (φυσικά, ψυχικά και νοητικά) από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, τα μετατρέπει με τη σταθερότητα του νου και την έλξη της ανθρώπινης ψυχής προς τον Θείο Εαυτό, σε στοιχεία πνευματικά.

Ο Διαλογισμός είναι η κορωνίδα της αποστασιοποίησης από τις αισθήσεις, είναι το μέσο δια του οποίου ο συνειδητοποιημένος μαθητής καταφέρνει την προσέγγιση της Πνευματικής του Ψυχής. Είναι η μυστική ατραπός η περπατημένη ήδη από τους Λυτρωμένους. Τα χνάρια τους πάνω σ’αυτήν έγιναν για μας σκαλοπάτια μιας ανοδικής εξελικτικής κλίμακας και θα είναι τα  βήματά μας προς το Φως, αν και εφόσον τα  περπατήσουμε ορθά και με σειρά.

Η πορεία πάνω στην πνευματική ατραπό, τέλεια κωδικοποιημένη από τον σοφό Πατάντζαλι και αποδεκτή από κάθε αληθινό Διδάσκαλο, θεμελιώνεται πάνω στην υπερβατική καταγωγή της ανθρώπινης ψυχής, στην ύπαρξη του προσωπικού Εγώ ή της προσωπικότητας και στην ανάπτυξη της πνευματικής φύσης της ανθρώπινης Μονάδας, με τελικό σκοπό την επιστροφή της στον Θεϊκό Πυρήνα.

Σύμφωνα με τον Πατάντζαλι η μυστική πορεία στηρίζεται πάνω σε δύο γερά θεμέλια, που είναι α) η ηθική σχέση προς τους άλλους και β) η σχέση προς τον εαυτό μας. (Γιάμα και Νιγιάμα). Η ηθική, που είναι η εφαρμογή της αρετής, είναι το άρωμα της σοφίας και η έκφραση της πνευματικότητας στο φυσικό πεδίο.

Όπως η προσωπικότητα εκφράζεται με τον δικό της τρόπο κάτω από την επίδραση της άγνοιας και της χωριστικότητας, που οφείλεται στο προσωπικό Εγώ, έτσι και η ατομικότητα δηλαδή η πνευματική μας φύση έχει έναν τρόπο έκφρασης που διοχετεύεται μέσα από τον ωκεανό της Παγκόσμιας Αγάπης και Σοφίας. Η αρετή είναι η έκφραση της πνευματικής μας φύσης. Και αν ο σκοπός είναι να προσαρμο-στούμε στην πνευματική μας φύση, θα πρέπει πρωτίστως να γίνουμε ενάρετοι.

Φαίνεται δε ότι το να είναι κάποιος ενάρετος ή μη, εξαρτάται από μία και μόνη επιλογή του: αν θα διαλέξει για το καλό του συνόλου ή για το καλό του προσωπικού του εαυτού. Αν συμβεί το πρώτο, δηλαδή να επιλέγει κάποιος για το όφελος του συνόλου, τότε μόνο αρχίζει η πνευματοποίηση της προσωπικότητάς του.

Οι αρετές που είναι οι εκφράσεις της πνευματικής ψυχής γίνονται τα πρότυπα του ανθρώπου που θέλει να προσεγγίσει τον αληθινό του Εαυτό. Έννοιες και πράξεις που αποδίδουν δικαιοσύνη, αλήθεια, αλτρουϊσμό και υπηρεσία προς τον συνάνθρωπο, ευγένεια, κατανόηση και ταπεινοφροσύνη, αποτελούν τον άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η συμπεριφορά του πνευματικού ανθρώπου.

Στην αντίθετη περίπτωση, που είναι η συμπεριφορά της προσωπικότητας, συμβαίνει το Εγώ να εκφράζεται με άξονα την ιδιοτέλεια και τον άκρατο εγωισμό. Για να ικανοποιεί το χωριστικό του Εγώ ο άνθρωπος επιδίδεται σε έναν αγώνα αυτοπροβολής και εξουσίας επί των άλλων και για να στηρίξει τις αδυναμίες της άγνοιάς του, γίνεται άδικος, ψεύτης, υποκριτής, φιλόδοξος, άπληστος, λάγνος και υπερφίαλος.

Θα λέγαμε ότι οτιδήποτε κρατά τον άνθρωπο δεμένο με τις αισθήσεις και αλυσοδένει την ανθρώπινη ψυχή στον κύκλο των μετενσαρκώσεων, είναι ενάντιο προς την αρετή και την πνευματικότητα. Επομένως η αποστασιοποίηση από τα όσα τροφοδοτούν την ικανοποίηση και τη χωριστικότητα του προσωπικού Εγώ, είναι ένας επιπλέον τρόπος για την καταστολή της ιδιοτελούς επιθυμίας, δηλαδή της χωριστικότητας.

Η ανθρώπινη συνείδηση αρχίζει να διακρίνει ανάμεσα στο Πνευματικό και το Υλικό, όταν διαθέτει έναν νου ‘έτοιμο να αγκαλιάσει το Σύμπαν’. Η επικοινωνία ανάμεσα στα δύο γίνεται διαμέσου του Αντασκαράνα που η Ε.Π.Μ. λέει ότι είναι «το μονοπάτι που βρίσκεται ανάμεσα στα θεία και τα ανθρώπινα Εγώ» (Άπαντα, τομ.ΧΙΙ, σ.633-4) και το οποίο δεν θραύεται εφόσον υπάρχει έστω και ένα πνευματικό στοιχείο για να υπηρετεί «ως ενωτικό νήμα» ανάμεσα στα δύο.

Ο πρώτος στόχος, λοιπόν, πριν ο μαθητής αρχίσει να διαλογίζεται συστηματικά, είναι να αντιληφθεί τις διαφορές ανάμεσα στο Κατώτερο και το Ανώτερο Εγώ και αφού τις εμπεδώσει και τις διακρίνει, να προσαρμόσει το κατώτερο προς το ανώτερο μέσω, α) αυτοπαρατήρησης και β) αποστασιοποίησης από τα πράγματα που ικανοποιούν το προσωπικό του Εγώ. Αν αυτό το πρώτο και πιο ουσιαστικό βήμα δεν συνειδητοποιηθεί και δεν εφαρμοστεί, τότε ο αληθινός διαλογισμός είναι ανέφικτος. Μια προσέγγιση της προσωπικότητας προς το υπερβατικό με ένα υποσυνείδητο γεμάτο προσκολλήσεις και εγωιστικές επιδιώξεις, θα οδηγήσει σε δεινά που θα επηρεάσουν και το ψυχικό και το φυσικό σώμα και θα κρατήσουν σε απόσταση τον υποψήφιο από τον πνευματικό στόχο τόσο όσο θα προβλέπει το κάρμα για μια τέτοια κακή μεταχείριση της ιερής αυτής μεθόδου.

Ένα απόσπασμα από μια επιστολή του Μάχα-Τσοχάν (Επιστολές των Διδασκάλων, σ.478) λέει: «Όλοι μας πρέπει να απαλλαγούμε από το Εγώ μας, τον ψεύτικο, φαινομενικό εαυτό, να αναγνωρίσουμε τον αληθινό μας Εαυτό, σε μια υπερβατική θεία ζωή. Και αν δεν είμαστε εγωιστές, θα πρέπει να αγωνιστούμε ώστε να δούν και οι άλλοι αυτή την αλήθεια και να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα του υπερβατικού Εαυτού, τον Βούδδα, τον Χριστό ή τον Θεό του κάθε προσευχόμενου.»

Η προετοιμασία για τον διαλογισμό μπορεί να γίνεται βάσει ενός σχεδιαγράμματος το οποίο δίνει η διαλογιστική τεχνική, αλλά κυρίως είναι πρακτική επί καθημερινής βάσης. Ο ασκούμενος παρατηρεί τη συμπεριφορά του και αν αυτή δεν συμφωνεί με το πνευματικό πρότυπο, το επισημαίνει και επιδιώκει να μην το επαναλάβει. Σίγουρα η εξομοίωση με το πνευματικό μας πρότυπο είναι μια πολύ δύσκολη και μακροπρόθεσμη κατάκτηση. Όμως, αυτός που πραγματικά έχει συνειδητοποιήσει τον σκοπό της ζωής, δεν σταματά την προσπάθεια.

«Θυμήσου, ω εσύ που πολεμάς για την ελευθερία του ανθρώπου, πως κάθε αποτυχία είναι και μια επιτυχία και κάθε αγνή προσπάθεια με τον καιρό κερδίζει την ανταμοιβή της. Σπέρματα άγια βλασταίνουν και αυξαίνουν αθέατα μες στην ψυχή του μαθητή. Οι μίσχοι τους ολοένα στερεώνονται με κάθε νέα δοκιμασία. Γέρνουν σαν τις καλαμιές, όμως ποτέ δεν σπάζουν, κι ούτε μπορούν ποτέ τους να αφανιστούν. Μα όταν σημάνει η ώρα, ανθίζουν….» (Η Φωνή της Σιγής, σ.62)

Γιάμα – η πειθαρχία, οι νόμοι, οι αρετές

• Όχι-βία
• Όχι-ψέμμα
• Όχι-απληστία
• Όχι-αισθησιασμό
• Όχι-προσκόλληση

 Νιγιάμα – η αυτοπαρατήρηση

• Αγνότητα
• Αυτάρκεια
• Άσκηση
• Αυτοεπίγνωση
• Αφοσίωση στο Ιδανικό
•  
• Blavatsky
•  
•  

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ

ΑΓΧΟΣ: Ηρεμεί με βασιλικό, θυμάρι, μαντζουράνα.
ΑΔΥΝΑΜΙΑ (οργανισμού): Δεντρολίβανο, Μαντζουράνα, Φασκόμηλο, Πιπεριές.
ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ (εσωτερικές και εξωτερικές): Γλιστρίδα, δάφνη, βάλσαμο, Λουΐζα, απήγανος, αχίλλεα, βίνκα, δίκταμο, πεντάνευρο.
ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΕΣ (ερεθισμός): Δεντρολίβανο, δάφνη, απήγανος, φλόμος, κρεμμύδι, μελιτζάνα.  
ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΕΣ: Οι ερεθισμένες από οποιοδήποτε λόγο αμυγδαλές θεραπεύονται με αγριμόνιο, δυόσμο, μέντα, θυμάρι, μαντζουράνα, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο.
ΑΝΑΙΜΙΑ: Θυμάρι, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, ντομάτα.
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: Χαμομήλι, θυμάρι, πανσές.
ΑΝΤΙΚΑΤΑΡΡΟΙΚΑ: Αγιόκλημα, αχίλλεα, βοράγο, λεβάντα, ονωνίδα, σάλβια, τίλιο, ρίγανη.
ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ: Καλέντουλα, Αχιλλέα, βίνκα, δίκταμο, λεβάντα, μαντζουράνα, υπερικό, δεντρολίβανο, θυμάρι, τσάι βουνού, χαμομήλι.
ΑΣΘΜΑ: Αγριμόνιο, Αχιλλέα, βαλεριάνα, βάλσαμο, γαϊδουράγκαθο, δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, σαμπούκος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σέλινο, σκόρδο, τίλιο, χαμομήλι, ύσσωπος.
ΑΤΟΝΙΑ: Ιδιαίτερα για τη μυϊκή ατονία: Αχιλλέα, λεβάντα, φασκόμηλο, ρίγανη, μάραθος, σκόρδο, δάφνη, κορίανδρος, βασιλικός, δίκταμο.
ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, ευκάλυπτος, λεβάντα, Λουΐζα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, χαμομήλι, δεντρολίβανο.
ΑΥΤΙΩΝ (πόνοι): Βασιλικός, κολοκυθιά, κρεμμύδι, μελισσόχορτο, μολόχα, σκόρδο, χαμομήλι.
ΑΦΘΕΣ: Δεντρολίβανο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, χαμομήλι.
ΒΗΧΑΣ: Άσχετα με την αιτία που τον προκαλεί: αγριμόνιο, γλιστρίδα, βαλεριάνα, βασιλικός, γαϊδουράγκαθο, γλυκόριζα, ευκάλυπτος, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, μολόχα, μάραθο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, αμάραντο.
ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βασιλικός, χαμομήλι, λουίζα, μολόχα, φασκόμηλο.
ΓΡΙΠΗ: Δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, σινάπι, φλαμούρι, σκόρδο.
ΔΕΡΜΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ (γενικά): Σαμπούκος, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, θυμάρι, Λουΐζα, μαϊντανός, χαμομήλι, πικροδάφνη.
ΔΙΑΡΡΟΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, ευκάλυπτος, κρεμμύδι, Λουΐζα, πατάτα, σκόρδο, σέλινο.
ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βάλσαμο, καρυδιά, καστανιά, ροδιά, σκόρδο, βάλσαμο.
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, σαμπούκος, καρπούζι, καστανιά, σκόρδο, τίλιο, αγριοτριανταφυλλιά, αγγούρι, ντομάτα.
ΔΥΣΜΗΝΟΡΡΟΙΕΣ: Απήγανος, Αχιλλέα, γαϊδουράγκαθο, δυόσμος, μέντα, θυμάρι, λεβάντα, Λουΐζα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, χαμομήλι.
ΔΥΣΠΕΨΙΑ: Αγριμόνιο, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, σκόρδο, χαμομήλι.
ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Βάλσαμο, κολοκυθιά, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, πατάτα, χαμομήλι.
ΕΚΖΕΜΑΤΑ: Δεντρολίβανο, κελέντουλα, λεβάντα, μαϊντανός, φασκόμηλο, χαμομήλι.
ΕΝΤΟΜΟΑΠΩΘΗΤΙΚΑ: Τεύκριο, βασιλικός.
ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, γαϊδουράγκαθο, μολόχα, πατάτα.
ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Μαϊντανός, καλεντούλα.
ΖΑΛΑΔΕΣ: Άσχετα με την αιτία που τις προκαλούν: βάλσαμο, βασιλικός, δεντρολίβανο, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, αγριοτριανταφυλλιά, χαμομήλι.
ΗΛΙΑΣΗ: Σαν πρώτες βοήθειες αφέψημα σαμπούκου.
ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βαλεριάνα, δεντρολίβανο, θυμάρι, λεβάντα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, τίλιο και χαμομήλι.
ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ: Βάλσαμο, λεβάντα, αγριοτριανταφυλλιά.
ΚΑΛΟΙ: Βάλσαμο, καλέντουλα, μολόχα, πατάτα, σκόρδο.
ΚΟΛΙΚΟΙ (διάφοροι): Απήγανος, βάλσαμο, δυόσμος, καρυδιά, κρεμμύδι, κρόκος, μαντζουράνα, μέντα, μολόχα.
ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ: Αχιλλέα, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, πατάτα, σινάπι, χαμομήλι.
ΛΟΞΙΓΚΑΣ: Βαλεριάνα, δυόσμος, μέντα, ρίγανη.
ΜΑΤΙΩΝ (ερεθισμοί): Καρπούζι, κρόκος, Λουΐζα. μαϊντανός, μάραθο, ραδίκι.
ΜΕΛΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μάραθο, μελισσόχορτο, μολόχα, πατάτα, σινάπι.
ΜΥΤΗΣ (αιμορραγίες): Φλαμουριά.
ΜΩΛΩΠΕΣ: Αχιλλέα, αθανασία, βιόλα, πιπεριά (κόκκινη), βάλσαμο.
ΝΑΥΤΙΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, κολοκυθιά, λεβάντα, μάραθο, ρίγανη.
ΟΡΕΚΤΙΚΑ: Αχιλλέα, βασιλικός, θυμάρι, κρεμμύδι, κρόκος, ραδίκι, σκόρδο.
ΠΛΗΓΕΣ: Μαλακώνουν με βιόλα, βίνκα, καλέντουλα.
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΙ: Δίκταμος, δυόσμος, σαμπούκος, θυμάρι, καρυδιά, κισσός, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη, σινάπι, χαμομήλι.
ΠΡΗΞΙΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, μάραθος, μαντζουράνα, πατάτα, ραδίκι, σκόρδο, σινάπι, χαμομήλι, απήγανος.
ΠΥΡΕΤΟΙ: Αθανασία, βαλεριάνα, δίκταμο, ευκάλυπτος, καρπούζι, καστανιά, Λουΐζα, μαϊντανός, σέλινο, τίλιο, χαμομήλι.
ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ: Αχιλλέα, κολοκυθιά, γαϊδουράγκαθο, δίκταμο, κορίανδρος, Λουΐζα, μιλισσόχορτο, ραδίκι. Συγκεκριμένα για τα έλκη: βάλσαμο, πατάτα, τσουκνίδα και για τις νευρώσεις: χαμομήλι.
ΤΟΝΩΤΙΚΑ (γενικά του οργανισμού): Βαλεριάνα, απήγανος, σινάπι, χαμομήλι, αθανασία, Αχιλλέα.
ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ: Αγριμόνιο, δυόσμος, θυμάρι, καρυδιά, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, μολόχα, μέντα, σκόρδο, φασκόμηλο.
ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΣ κοιλιάς: Βασιλικός, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σκόρδο, χαμομήλι.  
ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ Δεντρολίβανο, κρεμμύδι, φασκόμηλο.
ΥΠΕΡΤΑΣΗ (γενικά): γλιστρίδα, δεντρολίβανο, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, σέλινο, σκόρδο.
ΥΠΟΤΑΣΗ: Δάφνη, θυμάρι, φασκόμηλο.
ΧΙΟΝΙΣΤΡΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, καρυδιά, σέλινο. 

ΒOWTECH

Η τεχνική ΒΟWEN ή BOWTECH,είναι μια μοναδική μορφή νευρομυϊκής επανόρθωσης. Λειτουργεί όχι μόνον μέσω του νευρικού συστήματος τόσο στο δομικό όσο και στο μυϊκό επίπεδο, αλλά και μέσω του λεμφικού και καρδιαγγειακού συστήματος. Είναι γνωστή για την αποτελεσματικότητά της τόσο σε εσωτερικές καταστάσεις όσο και στη μείωση του χρόνου αποκατάστασης.

Είναι μια ήπια μέθοδος Σωματικής Αγωγής, με δυναμικά αποτελέσματα. Αποτελείται από μια σειρά ήπιων κινήσεων, μεγάλης ακριβείας, που εφαρμόζονται με αριθμητική σειρά, πάνω στους μύς, τένοντες και τον συνδετικό ιστό και σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα.
Οι θεραπευτές ΒOWTECH χρησιμοποιούν τους αντίχειρες και τα δάχτυλα, για να πραγματοποιήσουν τις κινήσεις ακριβείας, ασκώντας ελάχιστη πίεση σε συγκεκριμένες περιοχές, Οι κινήσεις αυτές, είναι ένα είδος "ρολαρίσματος", που έχει σκοπό να διεγείρει τους μύς και την ενέργεια μέσα στο σώμα.
Με τις κινήσεις ΒΟWTECH, στέλνονται βαθειά μέσα στο σώμα μηνύματα, που διεγείρουν - κινητοποιούν τα κύτταρα, να ανακτήσουν τη χαμένη τους μνήμη και να επανέλθει έτσι η χαμένη ισορροπία, η ηρεμία και η ευεξία στον οργανισμό.
Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας BOWTECH, υπάρχουν συχνές, πολύ σημαντικές παύσεις 2 έως 10 λεπτών, οι οποίες προσφέρουν στο σώμα, το χρόνο που χρειάζεται για να ανταποκριθεί και να αρχίσει τη θεραπευτική διαδικασία.

Πόσες συνεδρίες χρειάζονται;

Συνήθως έχουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα ακόμη και από την πρώτη συνεδρία, ειδικά αν το πρόβλημα είναι πρόσφατο. Είναι απαραίτητος όμως ένας κύκλος 10 περίπου συνεδριών για να εδραιωθεί το αποτέλεσμα. Πάντα βέβαια λαμβάνουμε υπ΄όψιν την ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου οργανισμού καθώς και την σοβαρότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε.

Σε ποιές καταστάσες ανταποκρίνεται το Βowtech

• Πόνοι στη πλάτη και τη μέση
• Ισχιαλγίες - οσφυαλγίες
• Κήλες μεσοσπονδυλίων δίσκων
• Πονοκέφαλοι και ημικρανίες
• Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
• Προβλήματα γονάτων, αστραγάλων και ποδιών
• Προβλήματα του αυχένα και των ώμων - παγωμένος ώμος
• Πόνοι στη βουβωνική χώρα, ανισορροπία
• Λεκάνης, ανισορροπία στο μήκος των ποδιών
• Προβλήματα γυναικολογικά - ακανόνιστος κύκλος - Πόνοι περιόδου - ορμονικές διαταραχές
• Αναπνευστικά προβλήματα - άσθμα και αλλεργικό Πυρετό
• Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και επικονδυλίτιδες
• Αθλητικοί τραυματισμοί και ατυχήματα
  ΤΙ ΘΑ ΝΟΙΩΣΩ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ
  Με τις πρώτες κινήσεις bowtech, στο σώμα ξεκινά μια σειρά αντιδράσεων όπως βαθειά χαλάρωση, αύξηση της θερμοκρασίας, καλύτερη κυκλοφορία αίματος και λέμφου και αποβολή τοξινών. Οι περισσότεροι πελάτες νοιώθουν βαθειά χαλάρωση, ανακούφιση και νύστα.
  
  ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ
  Μετά από έρευνες έχει αποδειχθεί ότι από τις πρώτες δύο κινήσεις, που δέχεται το σώμα, ξεκινά μια μεγάλη κυτταρική κινητοποίηση, η οποία συνεχίζεται για τις επόμενες πέντε ημέρες. Για το λόγο αυτό οι συνεδρίες έχουν απόσταση πέντε έως 7 ημέρες η μία από την άλλη. Αυτός ο κανόνας δεν ισχύει βέβαια σε περίπτωση επανατραυματισμού, στις κρίσεις άσθματος και στα προβλήματα των εγκύων καθώς το σώμα τους καθημερινά υφίσταται αλλαγές.
  
  ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΟΤΑΝ ΔΕΧΟΜΑΙ BOWTECH
  Η τεχνική BOWEN, μπορεί να λειτουργήσει είτε αυτόνομα, είτε παράλληλα. με άλ- λες μορφές θεραπείας της κλασσικής ή εναλλακτικής ιατρικής, συμπληρώνοντας και επιταχύνοντας τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει όμως να συνδιαστεί παράλληλα με άλλη παρεμβατική στο σώμα τεχνική όπως μασάζ, σιάτσου κλπ, για- τι μπορεί να μειωθεί η αποτελεσματικότητα και η διάρκεια επίδρασής της. Για το λόγο αυτό, συνιστάται το περιθώριο μιας εβδομάδας μετά ή πρίν την εφαρμογή της τεχνικής bowen και μιας άλλης χειροπρακτικής τεχνικής.
  Επίσης πρέπει να αποφεύγονται τα παγωμένα ή ζεστά επιθέματα στα σημεία του πόνου και είναι απαραίτητη η λήψη αφθονου νερού για να μπορέσουν να αποβληθούν οι τοξίνες από τον οργανισμό καθώς το bowtech κινητοποιεί τη διαδικασία αποτοξίνωσης. 
  
  
  
  
  
  

PAP AND HPV TESTING

What causes cervical cancer?

Nearly all cases of  cervical cancer are caused by infection with oncogenic, or high-risk, types of human papillomavirus, or HPV. There are about 12 high-risk HPV types. Infections with these sexually transmitted viruses also cause most  anal cancers; many vaginal, vulvar, and penile cancers; and some   oropharyngeal cancers.
Although HPV infection is very common, most infections will be suppressed by the immune system within 1 to 2 years without causing cancer. These transient infections may cause temporary changes in cervical cells. If a cervical infection with a high-risk HPV type persists, the cellular changes can eventually develop into more severe precancerous lesions.If precancerous lesions are not treated, they can progress to cancer. It can take 10 to 20 years or more for a persistent infection with a high-risk HPV type to develop into cancer.  

What is cervical cancer screening?

Cervical cancer screening is an essential part of a woman’s routine health care. It is a way to detect abnormal cervical cells, including  precancerous cervical lesions, as well as early cervical cancers. Both precancerous lesions and early cervical cancers can be treated very successfully. Routine cervical screening has been shown to greatly reduce both the number of new cervical cancers diagnosed each year and deaths from the disease.
Cervical cancer screening includes two types of screening tests: cytology -based screening, known as the Pap test or Pap smear, and HPV testing. The main purpose of screening with the Pap test is to detect abnormal cells that may develop into cancer if left untreated. The Pap test can also find noncancerous conditions, such as infections and  inflammation. It can also find cancer cells. In regularly screened populations, however, the Pap test identifies most abnormal cells before they become cancer.
HPV testing is used to look for the presence of high-risk HPV types in cervical cells. These tests can detect HPV infections that cause cell abnormalities, sometimes even before cell abnormalities are evident. Several different HPV tests have been approved for screening. Most tests detect the DNA of high-risk HPV, although one test detects the RNA  of high-risk HPV. Some tests detect any high-risk HPV and do not identify the specific type or types that are present. Other tests specifically detect infection with HPV types 16 and 18, the two types that cause most HPV-associated cancers.

How is cervical cancer screening done?

Cervical cancer screening can be done in a medical office, a clinic, or a community health center. It is often done during a pelvix examination.
While a woman lies on an exam table, a health care professional inserts an instrument called a speculum into her vagina to widen it so that the upper portion of the vagina and the cervix can be seen. This procedure also allows the health care professional to take a sample of cervical cells. The cells are taken with a wooden or plastic scraper and/or a cervical brush and are then prepared for Pap analysis in one of two ways. In a conventional Pap test, the specimen (or smear) is placed on a glass microscope slide and a fixative is added. In an automated liquid-based Pap cytology test, cervical cells collected with a brush or other instrument are placed in a vial of liquid preservative. The slide or vial is then sent to a laboratory for analysis.
In the United States, automated liquid-based Pap cytology testing has largely replaced conventional Pap tests. One advantage of liquid-based testing is that the same cell sample can also be tested for the presence of high-risk types of HPV, a process known as “Pap and HPV cotesting.” In addition, liquid-based cytology appears to reduce the likelihood of an unsatisfactory specimen. However, conventional and liquid-based Pap tests appear to have a similar ability to detect cellular abnormalities.

When should a woman begin cervical cancer screening, and how often should she be screened?

Women should talk with their doctor about when to start screening and how often to be screened. In March 2012, updated screening guidelines were released by the United States Preventive Services Task Force and jointly by the American Cancer Society, the American Society for Colposcopy and Cervical Pathology, and the American Society for Clinical Pathology. These guidelines recommend that women have their first Pap test at age 21. Although previous guidelines recommended that women have their first Pap test 3 years after they start having sexual intercourse, waiting until age 21 is now recommended because adolescents have a very low risk of cervical cancer and a high likelihood that cervical cell abnormalities will go away on their own.
According to the updated guidelines, women ages 21 through 29 should be screened with a Pap test every 3 years. Women ages 30 through 65 can then be screened every 5 years with Pap and HPV cotesting or every 3 years with a Pap test alone.
The guidelines also note that women with certain risk factors  may need to have more frequent screening or to continue screening beyond age 65. These risk factors include being infected with the human immunodeficiency virus (HIV), being immunosuppressed, having been exposed to  diethylstibestrol before birth, and having been treated for a precancerous cervical lesion or cervical cancer.
Women who have had a hysterectomy (surgery to remove the uterus and cervix) do not need to have cervical screening, unless the hysterectomy was done to treat a precancerous cervical lesion or cervical cancer.

What are the benefits of Pap and HPV cotesting?

For women age 30 and older, Pap and HPV cotesting is less likely to miss an abnormality (i.e., has a lower false-negative rate) than Pap testing alone. Therefore, a woman with a negative HPV test and normal Pap test has very little risk of a serious abnormality developing over the next several years. In fact, researchers have found that, when Pap and HPV cotesting is used, lengthening the screening interval to 5 years still allows abnormalities to be detected in time to treat them while also reducing the detection of HPV infections that would have gone away on their own.
Adding HPV testing to Pap testing may also improve the detection of glandular cell abnormalities, including  adenocarcinoma of the cervix (cancer of the glandular cells of the cervix). Glandular cells are mucus-producing cells found in the endocervical canal (the opening in the center of the cervix) or in the lining of the uterus. Glandular cell abnormalities and adenocarcinoma of the cervix are much less common than squamous cell abnormalities and squamous cell carcinoma. There is some evidence that Pap testing is not as good at detecting adenocarcinoma and glandular cell abnormalities as it is at detecting squamous cell abnormalities and cancers.

Can HPV testing be used alone for cervical cancer screening?

On April 24, 2014, the Food and Drug Administration (FDA) approved the use of one  HPN DNA test (cobas HPV test, Roche Molecular Systems, Inc.) as a first-line primary screening test for use alone for women age 25 and older. This test detects each of HPV types 16 and 18 and gives pooled results for 12 additional high-risk HPV types.
The new approval was based on long-term findings from the ATHENA trial, a clinical trial that included more than 47,000 women. The results showed that the HPV test used in the study performed better than the Pap test at identifying women at risk of developing severe cervical cell abnormalities.
The greater assurance against future cervical cancer risk with HPV testing has also been demonstrated by a cohort study  of more than a million women, which found that, after 3 years, women who tested negative on the HPV test had an extremely low risk of developing cervical cancer—about half the already low risk of women who tested negative on the Pap test.
First-line HPV testing has not yet been incorporated into the current professional cervical cancer screening guidelines. Professional societies are developing interim guidance documents, and some medical practices might incorporate primary HPV screening.

How are the results of cervical cancer screening tests reported?

A doctor may simply describe Pap test results to a patient as “normal” or “abnormal.” Likewise, HPV test results can either be “positive,” meaning that a patient’s cervical cells are infected with high-risk HPV, or “negative,” indicating that high-risk HPV types were not found. A woman may want to ask her doctor for specific information about her Pap and HPV test results and what these results mean.
Most laboratories in the United States use a standard set of terms, called the Bethesda System, to report Pap test results. Under the Bethesda System, samples that have no cell abnormalities are reported as “negative for intraepithelial lesion or malignancy” A negative Pap test report may also note certain benign (non-neoplastic) findings, such as common infections or inflammation. Pap test results also indicate whether the specimen was satisfactory or unsatisfactory for examination.
The Bethesda System considers abnormalities of squamous cells and glandular cells separately. Squamous cell abnormalities are divided into the following categories, ranging from the mildest to the most severe.
Atypical squamous cells (ASC) are the most common abnormal finding in Pap tests. The Bethesda System divides this category into two groups, ASC-US and ASC-H.

• ASC-US: atypical squamous cells of undetermined significance. The squamous cells do not appear completely normal, but doctors are uncertain about what the cell changes mean. The changes may be related to an HPV infection, but they can also be caused by other factors.
• ASC-H: atypical squamous cells, cannot exclude a high-grade squamous intraepithelial lesion. The cells do not appear normal, but doctors are uncertain about what the cell changes mean. ASC-H lesions may be at higher risk of being precancerous compared with ASC-US lesions.

Low-grade squamous intraepithelial lesions (LSILs) are considered mild abnormalities caused by HPV infection. Low-grade means that there are early changes in the size and shape of cells. Intraepithelial refers to the layer of cells that forms the surface of the cervix. When cells from the abnormal area are removed and examined under a microscope (in a procedure called a biopsy), LSILs are usually found to have mild cell changes that may be classified as mild  dysplasia or as cervical intraepithelial neoplasia, grade 1 (CIN-1).
High-grade squamous intraepithelial lesions (HSILs) are more severe abnormalities that have a higher likelihood of progressing to cancer if left untreated. High-grade means that there are more evident changes in the size and shape of the abnormal (precancerous) cells and that the cells look very different from normal cells. When examined under a microscope, the cells from HSILs are often found to have more extensive changes that may be classified as moderate or severe dysplasia or as CIN-2, CIN-2/3, or CIN-3 (in order of increasing severity). Microscopic examination of HSILs may also reveal carcinoma in situ (CIS), which is commonly included in the CIN-3 category.
Squamous cell carcinoma is cervical cancer. The abnormal squamous cells have invaded more deeply into the cervix or into other tissues or organs. In a well-screened population, such as that in the United States, a finding of cancer during cervical screening is extremely rare.
Glandular cell abnormalities describe abnormal changes that occur in the glandular tissues of the cervix. These abnormalities are divided into the following categories:
Atypical glandular cells (AGC), meaning the glandular cells do not appear normal, but doctors are uncertain about what the cell changes mean.
Endocervical adenocarcinoma in situ (AIS), meaning that severely abnormal cells are found but have not spread beyond the glandular tissue of the cervix.
Adenocarcinoma includes not only cancer of the endocervical canal itself but also, in some cases, endometrial, extrauterine, and other cancers.

What follow-up tests are done if cervical cancer screening results are abnormal?

For a woman receiving Pap and HPV cotesting:
If a woman is found to have a normal Pap test result with a positive HPV test that detects the group of high-risk HPV types, the doctor will usually have her return in a year for repeat screening to see if the HPV infection persists and whether any cell changes have developed that need further follow-up testing. Alternatively, the woman may have another HPV test that looks specifically for HPV-16 and HPV-18, the two HPV types that cause most cervical cancers.
If either of these two HPV types is present, a woman will usually have follow-up testing with coloscopy. Colposcopy is the use of an instrument much like a microscope (called a coloscope) to examine the vagina and the cervix. During a colposcopy, the doctor inserts a speclum into the vagina to widen it and may apply a dilute vinegar solution to the cervix, which causes abnormal areas to turn white. The doctor then uses the colposcope (which remains outside the body) to observe the cervix. When a doctor performs colposcopy, he or she will usually remove cells or tissues from the abnormal area for examination under a microscope, a procedure called a biopsy.
If a woman is found to have an abnormal Pap test result with a negative (normal) HPV test, the follow-up tests will depend on the Pap test result. If the Pap test result is ASC-US, the doctor will usually have the woman return in 3 to 5 years for a repeat screen. If the Pap test result is LSIL,the doctor may recommend colposcopy or might have the woman return in a year for repeat screening.
If a woman is found to have an abnormal Pap test result with a positive HPV test that detects any high-risk HPV type, the doctor will usually have the woman receive follow-up testing with colposcopy.
For a woman receiving Pap testing alone:
If a woman who is receiving Pap testing alone is found to have an ASC-US Pap test result, her doctor may have the sample tested for high-risk HPV types or may repeat the Pap test to determine whether further follow-up is needed. Many times, ASC-US cell changes in the cervix go away without treatment, especially if there is no evidence of infection with high-risk HPV. Doctors may prescribe estrogen cream for women with ASC-US who are near or past menopause. Because ASC-US cell changes can be caused by low hormone levels, applying an estrogen cream to the cervix for a few weeks can usually help to clarify their cause.
Follow-up testing for all other abnormal Pap results will typically involve a colposcopy.
For a woman receiving HPV-alone testing:
If a woman who is having HPV-alone testing tests positive for HPV types 16 or 18, she should, according to guidance from the FDA, have a colposcopy. A women who  tests negative for types 16 and 18 but is positive for one of the 12 other high-risk HPV types should have a Pap test to determine whether a colposcopy is needed.

How are cervical abnormalities treated? 

If biopsy analysis of cells from the affected area of the cervix shows that the cells have CIN-2 or more severe abnormalities, further treatment is probably needed depending on a woman’s age, pregnancy status, and future fertility concerns. Without treatment, these cells may turn into cancer. Treatment options include the following:

• LEEP (loop electrosurgical excision procedure), in which an electrical current that is passed through a thin wire loop acts as a knife to remove tissue
• Cryotherapy, in which abnormal tissue is destroyed by freezing it
• Laser therapy, the use of a narrow beam of intense light to destroy or remove abnormal cells
• Conization, the removal of a cone-shaped piece of tissue using a knife, a laser, or the LEEP technique.

The screening guidelines call for women who have been treated for CIN-2 or more severe abnormalities to continue screening for at least 20 years, even if they are over 65.

Do women who have been vaccinated against HPV still need to be screened for cervical cancer?

Yes. Because current HPV vaccines do not protect against all HPV types that cause cervical cancer, it is important for vaccinated women to continue to undergo routine cervical cancer screening. 

What are the limitations of cervical cancer screening?

Although cervical cancer screening tests are highly effective, they are not completely accurate. Sometimes a patient can be told that she has abnormal cells when the cells are actually normal (a false-positive result), or she can be told that her cells are normal when in fact there is an abnormality that was not detected (a false-negative result).
Cervical cancer screening has another limitation, caused by the nature of HPV infections. Because most HPV infections are transient and produce only temporary changes in cervical cells, overly frequent cervical screening could detect HPV infections or cervical cell changes that would never cause cancer. Treating abnormalities that would have gone away on their own can cause needless psychological stress. In addition, follow-up tests and treatments can be uncomfortable, and some treatments that remove cervical tissue, such as LEEPand conization have the potential to weaken the cervix and may affect  fertility  or slightly increase the rate of premature delivery, depending on how much tissue is removed.
The screening intervals in the 2012 guidelines are intended to minimize the harms caused by treating abnormalities that would never progress to cancer while also limiting false-negative results that would delay the diagnosis and treatment of a precancerous  condition or cancer. With these intervals, if an HPV infection or abnormal cells are missed at one screen, chances are good that abnormal cells will be detected at the next screening exam, when they can still be treated successfully.

EM.CH

SOCIETY- J.KRISHNAMURTI

J.Krishnamurti

Breathing correctly

We all do it on average 20,000 times a day - but are we doing it properly?

While most of us never give breathing a second thought, the way you draw breath can affect your physical and mental wellbeing.
Breathing properly can reduce your stress levels, improve your workouts and boost your immunity to infections and illnesses. Poor breathing can lead to panic attacks and even conditions like insomnia and depression.
Read our guide below to why breathing properly is so important.
And click on the links at the bottom of the page for two specific breathing techniques that can boost your health, discover if breathing correctly can help you lose weight and follow our specially designed 'breath workout' for femail readers.

Why is breathing properly important?

Breathing correctly means that our bodies are being supplied with the right amount of oxygen, replenishing our brain and other vital organs with essential nutrients.
If you are not breathing correctly, your body can be robbed of oxygen, leading to a host of conditions.
Your skin can suffer as it is not receiving enough fresh oxygenated blood, your muscles can tire easily during a workout as they are not getting the right amount of oxygen and you can feel constantly tired and lethargic because there are not enough vital nutrients being carried in the blood.

Breathing incorrectly can also affect the levels of carbon dioxide - or CO2 - in the blood. While oxygen is important for our bodies to function properly, CO2 is just as vital.
Fiona Agombar, a yoga teacher and author, explains, 'You need a balance of oxygen and carbon dioxide. If you breathe too fast, you breathe off too much carbon dioxide, which, in turn, will make your whole system too alkaline.
'A certain level of CO2 is necessary for your cells to maintain the correct level of acidity and to function properly.'
What effect does breathing incorrectly have on my health?
When we are babies, we all take deep, relaxing breaths from our abdomen - watch your children when they are asleep to see how their stomach rises and falls rather than their chest.
As we get older, stress often changes the way we breathe. When we are stressed, our bodies operate on the 'fight or flight' response to whatever is scaring us. This means we take short sharp breaths to help prepare for the 'fight' we will have to face.
But prolonged periods of stress mean we constantly breathe like this, only ever using the top third of our lungs. This causes us to breathe as if we were permanently hyperventilating.
This leads to a poor exchange of oxygen and CO2 in the bloodstream, depriving our bodies of both vital gases.
The physiological effect of a lack of CO2 can make you feel 'spaced out' and can lead to panic attacks, insomnia, dizziness and extreme fatigue, while lack of oxygen can rob your organ.

Hyperventilating also increases the heart rate, leading to palpitations and contributes to feelings of anxiety and being out of control.
When victims are having a panic attack, the best remedy is to let them breathe into a paper bag. This means they are re-inhaling the exhaled carbon dioxide, boosting their levels of CO2 back to normal.
How can I breathe correctly?
To breathe properly, you need to use your diaphragm, the large sheet-like muscle that lies at the bottom of the chest cavity.
To find your diaphragm, sit comfortably or lie on your back on the floor. Place your left hand on your upper chest and your right hand on your abdomen, in the 'gap' of your rib cage.

When you breathe in and out, your left hand should remain still and only your right hand should move up and down. If your left hand is moving, your breathing is too shallow and you are not using your diaphragm as you should.
Try to alter your breathing so only your right hand moves as you do so. Yoga teacher Fiona Agombar has a few tips to make sure you are breathing properly.
'One in-breath and one out-breath are one cycle,' she says. 'Try to slow your breathing down to eight to ten cycles per minute without breathing from your upper chest area. Aim to breathe slowly and smoothly.'
Slow, rhythmic breathing will help regulate the flow of oxygen and CO2, slow the heart rate - easing anxiety - and ensure your circulation is carrying the optimum amount of nutrients around the body.
Regulating your breathing will also help boost your performance during aerobic exercise as your muscles will be fully replenished with the right amounts of energy-giving oxygen.

EM.CH 

Painful Sex in Women

In many cases, a woman can experience painful sex if there is not sufficient vaginal lubrication. When this occurs, the pain can be resolved if the female becomes more relaxed, if the amount of foreplay is increased, or if the couple uses a sexual lubricant.

In some cases, a woman can experience painful sex if one of the following conditions is present:

•  Vaginismus. This is a common condition. It involves an involuntary spasm in the vaginal muscles, mainly caused by fear of being hurt.
• Vaginal infections. These conditions are common and include  yeast infections.
• Problems with the cervix  (opening to the uterus). In this case, the penis can reach the cervix at maximum penetration. So problems with the cervix (such as infections) can cause pain during deep penetration.
• Problems with the uterus. These problems may include  fibroids that can cause deep intercourse pain.
• Endometriosis. This is a condition in which the tissue that lines the uterus grows outside the uterus.
• Problems with the ovaries. Problems might include cysts on the ovaries.
• Pelvic inflammatory disease (PID). With PID, the tissues deep inside become badly inflamed and the pressure of intercourse causes deep pain.
• Ectopic pregnancy. This is a  pregnancy in which a fertilized egg develops outside the uterus.
• Menopause. With menopause, the vaginal lining can lose its normal moisture and become dry.
• Intercourse too soon after surgery or  childbirth.
• Sexually transmitted diseases. These may include genital warts, herpes sores, or others STDs.
• Injury to the vulva or  vagina.These injuries may include a tear from  childbirth or from a cut (episiotomy) made in the area of  skin between the vagina and anus during labor.

How Can Painful Sex In Women Be Treated?

Some treatments for painful sex in women do not require medical treatment. For example, painful sex after pregnancy can be addressed by waiting at least six weeks after childbirth before having intercourse. Make sure to practice gentleness and patience. In cases in which there is vaginal dryness or a lack of lubrication, try water-based lubricants.

EM.CH